تبلیغات

 

 

 

 

 

 

 

12 بخیه بر صورت اوباما در یک بازی ورزشی+عکس

 

 باراک اوباما، رئیس‌جمهوری ایالات متحده، روز جمعه در بازی بسکتبال، صدمه دید و صورت وی ۱۲ بخیه خورد.

به گزارش خبرآنلاین به نقل از رادیو فردا، رابرت گیبس، سخنگوی کاخ سفید، با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد تیم پزشکی کاخ سفید به لب باراک اوباما که در بازی بسکتبال دوستانه جراحت برداشته بود، ۱۲ بخیه زد. 

 

در این بیانیه آمده است که آرنج یکی از بازیکنان در این بازی دوستانه به‌صورت باراک اوباما به‌طور غیرعمدی برخورد کرده است. 

 

باراک اوباما که طرفدار پروپاقرص بسکتبال است، اغلب با دوستان و نزدیکان خود بازی می‌کند. 

 

باراک اوباما، در مبارزه‌های انتخاباتی خود نیز از بازی بسکتبال نیز بهره گرفت و رسانه‌های تصویری بارها و بارها وی را در زمین بسکتبال نشان دادند.

 

 

 

**********************************************************

بدترین روسای جمهور تاریخ آمریکا
 

فرانکلین پیرس (1853 تا 1857) از حزب دموکرات: پیرس یکی از معدود روسای جمهوری بود که پس از یک دوره زمامداری توسط حزب خودش مطرود شد. وی به خاطر امضای قانون کانزاس – نبراسکا که به عنوان قرارداد مصالحه میان ایالت‌های شمالی و جنوبی امضا شد اما به نوعی تمکین در برابر برده‌داری به شمار می‌رفت، مورد نفرت همگان قرار گرفت. اعتبار این رییس جمهور دموکرات در پی وضع "مانیفست اوستند" که حامی الحاق کوبا به ایالات متحده بود به شدت مخدوش شد و بسیاری در جهان این سیاستمدار را به خاطر طرح چنین مانیفستی مورد تمسخر قرار دادند.

مارتین وان بیورن (1837 تا 1841) از حزب دموکرات: این سیاستمدار به عنوان معاونت پرزیدنت آندرو جکسون در کاخ سفید خدمت کرد و آشکارا از درخواستش مبنی بر تداوم بسیاری از سیاست‌های خلفش از جمله اخراج سرخ پوستان از سرزمین مادریشان سخن گفت. پرزیدنت جکسون قانون اخراج سرخپوستان را وضع کرد، اما این قانون تحت دوره زمامداری وان بورن با وحشی‌گری به مرحله‌ی اجرا در آمد.

ویلیام هریسون (1841) از حزب لیبرال (whig): هریسون تنها به مدت 32 روز در منصب ریاست جمهوری دوام داشت، لذا هیات کارشناسان روزنامه‌ تایمز این سیاستمدار آمریکایی را به علت کم بودن مدت زمان دوره تصدی‌اش در جایگاه بالاتری قرار داده‌اند. هریسون در دو انتخابات ریاست جمهوری قبل از پیروزی‌اش به عنوان کاندیدای حزب لیبرال با شکست مواجه شد و سرانجام در انتخابات سوم در سن 68 سالگی به عنوان پیرترین رییس جمهور تاریخ آمریکا قبل از روی کار آمدن ریگان، به کاخ سفید راه یافت.

ریچارد نیکسون (1969 تا 1974) از حزب جمهوری خواه: شروع دراماتیک و پایان جنگ ویتنام به رهبری نیکسون و هم چنین موفقیت آمیز بودن فعالیت‌های دیپلماتیک واشنگتن در چین و اتحاد جماهیر شوروی سابق همگی از پیروزی قاطعانه‌اش در انتخابات ریاست جمهوری پس از یکسال زمامداری‌اش در کاخ سفید حکایت داشت؛‌ اما دو سال بعد پس از افشای رسوایی واترگیت، شرمسارانه از مقام ریاست جمهوری استعفا کرد.

جرج دبلیو بوش (2001 تا 2009) از حزب جمهوری خواه: در فهرست بدترین رییس جمهور‌های تاریخ آمریکا بین بوش پسر و ریچارد نیکسون رقابت داغی وجود داشت. حملات تروریستی 11 سپتامبر 2001 که درست هشت ماه پس از تصدی بوش در پست رییس جمهور آمریکا به وقوع پیوست، به مغناطیسی تبدیل شد که دوام دولت بوش را برای دور دوم ریاست جمهوری‌اش ضمانت کرد. بوش با صدور فرمان حمله به عراق و افغانستان در راستای بخشی از دکترین تخاصم پیش دستانه‌اش به این حمله واکنش نشان داد. در حوزه‌ داخلی نیز بوش طرح کاهش مالیاتی و برنامه فدرال آموزشی "No child left behind" را به مرحله‌ی اجرا گذاشت که اتفاقا به دلیل ناکامی‌ها در اجرای آن مورد انتقاد شدید قرار گرفت. بوش به واسطه‌ی ناکامی در رفع مشکلات ناشی از طوفان کاترینا و فروپاشی بازار بوس وال استریت نیز در مظان اتهام قرار گرفته است.

هربرت هوور (1929 تا 1933) از حزب جمهوری خواه: روزنامه تایمز نوشته است که علت قرار گرفتن نام هوور در این لیست سیاه چیست؟ بدبیاری به لحاظ زمانی یا سوء مدیریت در سطح کلان.

هیات کارشناسان تایمز گزینه دوم را انتخاب می‌کند. هوور در سال 1929 درست زمانی به کاخ سفید راه یافت که اقتصاد آمریکا دوران رونق را می‌گذراند؛ اما ناگهان ظرف چند ماه وال استریت فروپاشید و این فروپاشی حاکی از آن بود که وی به ناچار باید سال‌ها رنج و مشقت دوران رکود اقتصادی Great Depression را به جان بخرد.

وارن هاردینگ (1921 تا 1923) از حزب جمهوری خواه: هاردینگ که پس از دو سال زمامداری به طور ناگهانی و غیر منتظره فوت کرد، سیاستمدار محبوبی بود اما پس از مرگش سلسله رسوایی‌های بجای مانده از او به تدریج افشا شد. خودکشی‌ها، پرونده‌های سیاسی در دادگاه‌ها،‌ تقلب و صدور حکم‌های طولانی مدت زندان، وجهه‌ بجای مانده از او را تحت الشعاع خود قرار داد.

جرارد بیگر از تحلیل‌گران آمریکایی معتقد است: هاردینگ ریاست یکی از فاسد‌ترین دولت‌های تاریخ آمریکا را بر عهده داشت.

جیمز گارفیلد (1881) از حزب جمهوری خواه: گارفیلد پس از ویلیام هریسون که تنها 32 روز بر مسند قدرت بود، به عنوان دومین سیاستمداری است که کمتر از دیگر روسای جمهور تاریخ آمریکا در کاخ سفید دوام داشته است. گارفیلد توسط چارلز گوتیه از سیاستمداران ناراضی و قدرت طلب به ضرب گلوله کشته شد.

میلارد فیلمور (1850 تا 1853) از حزب لیبرال: فیلمور به دلیل ناکامی محض در حل بحران برده‌داری در آمریکا در انتهای جدول 10 رییس جمهور بی‌وجهه تاریخ ایالات متحده قرار گرفته است.

43 رئیس‌جمهور از سال 1789 تاکنون یعنی سال 2008 بر ایالات 52گانه آمریکا حکومت کرده‌اند. رئیس‌جمهور آمریکا به منزله رئیس‌ قوه مجریه با رای مردم و از طریق آراء هیات الکترال انتخاب می‌شود.
پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در هر 4 سال، رئیس‌جمهور منتخب در بیستم ماه ژانویه به همراه معاون خود سوگند یاد می‌کند.
روسای جمهور آمریکا به ترتیب دوره زمانی به شرح زیر است:

1- جرج واشنگتن : نخستین رئیس‌جمهور آمریکا. از 30 آوریل 1789 تا 4 مارس 1797. وی به "پدرسرزمین خود"‌ مشهور و زاده ایالت ویرجینیا بود. دوره ریاست جمهوری او از سال 1789 تا 1797 بود. گفته می‌شود وی دارای حزبی خاص نبوده است.

2- جان آدامز: از 4 مارس 1797 تا 4 مارس 1801. وی فدرالیست و متولد ایالت ماساچوست بود. وی نخستین رئیس‌جمهور آمریکاست که وارد ساختمان کاخ سفید شد که به تازگی تکمیل شده بود.

3- توماس جفرسون: از 4 مارس 1801 تا 4 مارس 1809 . جفرسون از مروجان ایده‌های جمهوری‌خواهی بود. وی یکی از پایه‌گذاران حزب دموکرات-جمهوری‌خواه است.

4- جیمز مادیسون: از 4 مارس 1809 تا 4 مارس 1817. وی عضو حزب دموکرات-جمهوری‌خواه و از پدران قانون اساسی ایالات متحده آمریکا به شمار می‌رود. مادیسون در حالی دوره خود را به پایان رساند که کشورش در آستانه جنگ با بریتانیای کبیر قرار داشت که در نهایت با ورود نیروهای بریتانیا به واشنگتن در سال 1814 مجبور شد به ویرجینیا فرار کند.

5- جیمز مونرو: از 4 مارس 1817 تا 4 مارس 1825. مونرو چهارمین نفری بود که از ایالت ویرجینیا به این مقام می‌رسید. وی از انقلاب فرانسه حمایت کرد. در دوران وی که به "دوره احساسات نیک"‌ مشهور شده است ایالت فلوریدا در سال 1819 به خاک آمریکا اضافه شد.

6- جان کوئینس آدامز: از 4 مارس 1825 تا 4 مارس 1829. او متولد ایالت ماساچوست است. آدامز فرزند جان آدامز، دومین رئیس‌جمهور آمریکاست. او در سال 1808 از حزب فدرال جدا شد و به جمهوری‌خواهان پیوست.

7- آندرو جکسون: از 4 مارس 1829 تا 4 مارس 1837. وی از حزب دموکرات بود. جکسون از جمله روسای آمریکاست که سابقه نظامی دارد.

8- مارتین ون بورن: از 4 مارس 1837 تا 4 مارس 1841. وی از حزب دموکرات بود. ون بورن در دوره نخست ریاست جمهوری آندرو جکسون پیشنهاد تصدی وزارت امور خارجه را نپذیرفت ولی بعدها روابطی نزدیک با جکسون برقرار کرد.

9- ویلیام هنری هریسون: 4 مارس 1841 تا 4 آوریل 1841. وی تنها پس از یک ماه ریاست جمهوری به مرگ طبیعی در گذشت. هریسون در سال‌های 1825 تا 28 سناتور ایالت اوهایو بود.

10- جان تایلر: از 4 مارس 1841 تا 4 مارس 1845. بزرگ‌ترین دستاورد تایلر در دوران ریاست جمهوری حمایت از پیمان "وبستر- آشبورتون" با انگلیس بود.

11- جیمز ناکس پولک: از 4 مارس 1845 تا 4 مارس 1849 . ناکس پولک از حزب دموکرات و یکی از حامیان دکترین مونرو بود. دکترین مونرو یک دکترین سیاسی آمریکایی بود که در 2 دسامبر 1823 از طرف جیمز مونرو پنجمین رئیس‌جمهور آمریکا مبنی بر عدم دخالت قدرت‌های اروپایی در کشورهای تازه استقلال یافته قاره آمریکا بود.

12- زاخاری تیلر: 4 مارس 1849 تا 9 ژوئیه 1850. وی از ارتشیان آمریکا بود. تیلر نیز دوره ریاست خود را نتوانست به پایان برساند.

13- میلارد فیلمور: از 9 ژوئیه 1850 تا 4 مارس 1853. او با مرگ تیلر بر جای او نشست.

14- فرانکلین پیرس: از 4 مارس 1853 تا 4 مارس 1857. او از حزب دموکرات بود که به لطف اعتبار پدرش در حزب دموکرات به سرعت ارتقا یافت. پیرس یکی از شخصیت‌های ضد برده‌داری بود.

15- جیمز بیوگنن: از 4 مارس 1857 تا 4 مارس 1861. او دموکرات و متولد ایالت پنسیلوانیا بود. از او به نام یکی از سه رئیس‌جمهور بدنام آمریکا نام برده‌اند.

16- آبراهام لینکلن: از 4 مارس 1861 تا 15 آوریل 1865. او از حزب جمهوری‌خواه بود . لینکلن بود که به برده‌داری در آمریکا خاتمه داد. لینکلن در خانواده‌ای فقیر در کنتاکی زاده شد. از جمله نقاط مهم در دوران ریاست او این است که به تمام رقبای سیاسی خود پست‌های مهم داد تا گروه‌ها و احزاب مختلف را در یک جهت نگاه دارد. وی دچار افسردگی بالینی بود.

17- آندرو جانسون: از 15 آوریل 1865 تا 4 مارس 1869. وی از حزب دموکرات بود که جمهوری‌خواهان تلاشی بسیار می‌کر دند تا وی را زیر سوال ببرند.

18-اولیسس سیمون گرانت: از 4 مارس 1877. وی جمهوری‌خواه بود. کابینه سیمون گرانت به ترکیبی ضعیف مشهور بود و بسیاری از نزدیکان و دوستان او فاسد بودند.

19- روتر فورد بیرچارد هیس: از 4 مارس 1877 تا 4 مارس 1881. بیچارد هیس نیز جمهوری‌خواه بود و انتخاب او برای ریاست جمهوری با بحث و شبهه‌هایی بسیار همراه بود. هیس تنها با اختلاف یک رای الکترال بر رقیب خود پیروز شد.

20- جیمز آبرام گارفیلد: از 4 مارس 1881 تا 19 سپتامبر 1881. گارفیلد هم جمهوری‌خواه بود. او ترور شد و عمرش به پایان دوره ریاستش قد نداد و صندلی‌ ریاست جمهوری تنها برای 7 ماه به او وفا کرد.

21- چستر آلن آرتور: از 19 سپتامبر 1881 تا 4 مارس 1885. آرتور نیز جمهوری‌خواه بود.

22- استیفن گراور کلیولند: از 4 مارس 1885 تا 4 مارس 1889. او دموکرات بود ولی در میان افکار عمومی آمریکا محبوبیت بالایی نداشت.

23- بنیامین هریسون: از 4 مارس 1889 تا 4 مارس 1893. او جمهوری‌خواه و نوه نهمین رئیس‌جمهوری آمریکا بود.

24- استفن گراور کلیولند: از 4 مارس 1893 تا 4 مارس 1897. وی برای دومین بار به این مقام رسید.

25- ویلیام مک کیلنی: از 4 مارس 1897 تا 14 سپتامبر 1901. او جمهوری خواه بود. مک‌کیلنی به دست یک آشوب‌طلب به قتل رسید.

26- تئودور روزولت: از 14 سپتامبر 1901 تا 4 مارس 1909. روزولت جمهوری‌خواه بود. او پس از ترور مک کیلنی ریاست را بر عهده گرفت و موفق شد اولین جایزه نوبل را برای آمریکایی‌ها به ارمغان بیاورد. برخی معتقدند او با دخالت در درگیری‌ روسیه و ژاپن به حفظ توازن در شرق کمک کرد.

27- ویلیام هاوارد تافت: از 4 مارس 1909 تا 4 مارس 1913. او جمهوری‌خواه بود. هاوارد تافت تنها رئیس‌جمهور آمریکاست که همزمان با ریاست خود ریاست دیوان عالی کشور را بر عهده گرفت. گفته می‌شود او دست‌پرورده روزولت بوده است.

28- توماس وودرو ویلسون: از 4 مارس 1913 تا 4 مارس 1921. او دموکرات بود. در سال 1919 دچار نوعی بیماری شد که بر اثر آن فلج شد و فعالیت‌هایش محدود گشت. مهم‌ترین ابتکار او ایجاد پیمان جامعه ملل پس از جنگ جهانی نخست بود و هر چند این پیمان نتیجه‌بخش نبود و حتی خود آمریکا به آن نپیوست ولی زیربنای ایجاد سازمان ملل پس از جنگ جهانی دوم شد.

29- وارن گامالیل هاردینگ: 4 مارس 1921 تا 2 اوت 1923. وی جمهوری‌خواه بود. هاردینگ ششمین رئیس‌جمهور آمریکا بود که در دفتر کار خود درگذشت.

30- جان کالوین کولیج: از 2 اوت 1923 تا 4 مارس 1929. طبعا او هم جمهوری خواه بود زیرا او معاون کولیج و به مانند برخی از اسلاف خود میراث خوار رئیس‌جمهوری بود که پیش ازمرگ او معاونت او را به عهده داشت.

31- هربرت هوور: از 4 مارس 1929 تا 4 مارس 1933. هوور از حزب جمهوری‌خواه بود.

32- فرانکلین دلانو روزولت: 4 مارس 1933 تا 12 آوریل 1945. از حزب دموکرات بود. روزولت در سال 1932 توانست به نامزدی دموکرات‌‌ها برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا دست یابد. روزولت پیش از پایان دوره خود درگذشت.

33- هری اس ترومن: از 12 آوریل 1945 تا 20 ژانویه 1953. وی معاون دلانو روزولت بود که پس از مرگ ناگهانی او برجای وی تکیه زد.

34- دوایت دیوید آیزنهاور: 20 ژانویه 1953 تا 20 ژانویه 1961. او جمهوری‌خواه بود. در طول جنگ جهانی دوم او عنوان "ژنرال ارتش" را با خود داشت. معاون او ریچارد نیکسون سی و هفتمین رئیس جمهور آمریکاست.

35- جان اف. کندی: از 20 ژانویه 1961 تا 22 نوامبر 1963. کندی دموکرات بود. او به عنوان نمادی از لیبرالیسم آمریکایی مشهور است. او به هنگام برعهده گرفتن پست ریاست جمهوری 43 ساله بود که بدین دلیل جوان‌ترین رئیس جمهور آمریکا بود که در قرن بیستم متولد شده بود. کندی در سن 46 سالگی به قتل رسید.

36- لیندون بنیز جانسون: از 22 نوامبر 1963 تا 20 ژانویه 1969. او معاون جان اف. کندی بود که با مرگ وی جانشین او شد.

37- ریچارد نیکسون: 20 ژانویه تا 9 اوت 1974. نیکسون جمهوری‌خواه بود. نیکسون نخستین رئیس جمهور آمریکاست که از مقام خود استعفا کرد. در حقیقت رسوایی «واترگیت» سبب استعفای او شده است.

38- جرالد فورد: 9 اوت 1974 تا 20 ژانویه 1977. فورد از حزب جمهوری‌خواه بود. فورد نخستین کسی است که در آمریکا بدون شرکت در انتخابات ریاست جمهوری و بدون اینکه معاون رئیس جمهور باشد به ریاست جمهوری رسیده است. فورد با متمم 25 قانون اساسی آمریکا کفیل ریاست جمهوری انتخاب شد.

39- جیمی کارتر: از 20 ژانویه 1977 تا 20 ژانویه 1981. کارتر دموکرات بود. بازداشت دیپلمات‌های آمریکا در ایران، تورم بی‌سابقه اقتصادی و درگیری نفس‌گیر با کنگره آمریکا از جمله مشکلات دوره ریاست جمهوری او بود. پیمان «کمپ دیوید» میان رژیم‌صهیونیسیتی و مصر در زمان او امضا شد که از جمله دستاوردهای کارتر محسوب می‌شود.

40- رونالد ویلسون ریگان: از 20 ژانویه 1981 تا 20 ژانویه 1989. ریگان متولد 1911 و جمهوری خواه بود. معاون نخست او "جرج هربرت واکر بوش"، پدر «جرج بوش» رئیس جمهور فعلی آمریکا را به معاونت خود برگزید. ریگان با اوج‌گیری احساسات راست‌گرایانه در آمریکا به پیروزی رسید. او سه ماه پس از ورود به کاخ سفید هدف سوء قصد ناکام قرار گرفت. این ریگان بود که دستور حملاتی مختلف را به کشورهایی مانند الجزایر، جزایر کارائیب، لبنان و لیبی صادر کرد.
محبوبیت ریگان پس از رسوایی "ایران- کنترا" در سال 1986 تنزل یافت. او در سال 1994 به آلزایمر دچار شد و 10 سال بعد درگذشت.

41- جرج هربرت واکر بوش: از 20 ژانویه 1989 تا 20 ژانویه 1993. هربرت بوش جمهوری خواه بود. او از سال 1971 تا 73 نماینده آمریکا در سازمان ملل بود و در سال‌های 76 و 77 مدیر سازمان جاسوسی آمریکا «سیا» بود.

42- ویلیام جفرسون بیل کلینتون: از 20 مارس 1993 تا 20 مارس 2001. کلینتون دموکرات بود. او پس از فرانکلین روزولت و جان اف. کندی جوان‌ترین رئیس‌جمهور آمریکاست. دوره دوم ریاست جمهوری او با رسوایی اخلاقی «مونیکا لوینسکی» همراه شد که در نهایت در سنای آمریکا تبرئه شد. جنگ کوزوو از دیگر وقایع مهم دوره ریاست جمهوری اوست.

43- جرج واکر بوش: از 20 ژانویه 2001 تا 20 ژانویه 2009. بوش جمهوری خواه است. جرج بوش بزرگ‌ترین پسر جرج هربرت بوش چهل و یکمین رئیس جمهور آمریکاست. حادثه 11 سپتامبر سال 2001، جنگ علیه تروریسم، جنگ افغانستان و عراق و در نهایت بحران جهانی اقتصاد که از آمریکا آغاز شده و تاکنون شماری زیاد از بانک‌ها و موسسات آمریکایی را ورشکسته کرده است از وقایع مهم دوره ریاست جمهوری او به شمار می‌رود.
«صدام حسین» دیکتاتور معدوم عراق با حمله ارتش آمریکا به عراق سرنگون و سپس محاکمه و به دار آویخته شد.
جرج بوش در سال 1946 در "نیوهون" ایالت "کنتاکی" به دنیا آمد. جرج بوش خود، فرزند چهل و یکمین رئیس جمهور آمریکا و "باربارا بوش" همسر بوش از نوادگان ژنرال "فرانکلین پیرس" چهاردهمین رئیس جمهور آمریکاست.

44- باراک اوباما ‌. از 20 مارس2009 تا 20 مارس 2013.